لهجه آمریکایی و لهجه بریتانیایی چیست تفاوت ها و شباهت ها واینکه کدام بهتر است؟

لهجه آمریکایی و لهجه بریتانیایی چیست تفاوت ها و شباهت ها واینکه کدام بهتر است؟

لهجه آمریکایی و لهجه بریتانیایی چیست تفاوت ها و شباهت ها واینکه کدام بهتر است؟ :

یکی از پر تکرارترین سوالات زبان آموزان؛ این است که کدام لهجه را برگزینیم؟ کدام یک بهتر است؟ کدام لهجه آینده بهتری دارد و حتی کلاس بیشتر! در این مقاله، تلاش می کنیم تا به این سوال چالش‌برانگیز، پاسخ بدهیم. همانند زبان فارسی که دارای لهجه های گوناگونی مانند اصفهانی و یزدی می‌باشد، زبان انگلیسی نیز شامل تعداد کثیری از لهجه‌های متنوع می باشد که بسته به کشوری که آن را صحبت می کند متفاوت است. در بین لهجه های زبان انگلیسی، لهجه‌های انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی دو نمونه از لهجه های زبان انگلیسی هستند که علاوه بر محبوبیت زیاد، بیشترین کاربرد را هم در سطح جهانی دارند و بیشتر به زبان آموزان آموزش داده می شوند.

همانند زبان فارسی که دارای لهجه های گوناگونی مانند اصفهانی و یزدی می‌باشد، زبان انگلیسی نیز شامل تعداد کثیری از لهجه‌های متنوع می باشد که بسته به کشوری که آن را صحبت می کند متفاوت است. در بین لهجه های زبان انگلیسی، لهجه‌های انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتانیایی دو نمونه از لهجه های زبان انگلیسی هستند که علاوه بر محبوبیت زیاد، بیشترین کاربرد را هم در سطح جهانی دارند و بیشتر به زبان آموزان آموزش داده می شوند.

به طور کلی، مهم‌ترین معیار انتخاب لهجه انگلیسی بریتانیایی یا آمریکایی، سلیقه افراد است. علاوه بر سلیقه افراد در انتخاب لهجه بریتانیایی یا آمریکایی، عوامل دیگری نیز می‌تواند در انتخاب آنها موثر باشد؛ مانند  شغل، مهاجرت و حتی شرایط تحصیلی. اما باید توجه داشته باشید که این دو لهجه زبان انگلیسی دارای تفاوتهایی هستند که اگر آنها را رعایت نکنید، ممکن است نسخه جدیدی از زبان انگلیسی را استفاده کنید که نه آمریکایی است و نه بریتانیایی!

درحالی که لهجه های زبان انگلیسی بسته به کشوری که آن را صحبت می کند متفاوت است اما زبان انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی دو نمونه از لهجه های زبان انگلیسی هستند که بیشترین کاربرد را در سطح جهانی دارند و بیشتر به زبان آموزان آموزش داده می شود. به طور کلی، نمی توان گفت که کدام لهجه زبان انگلیسی (American یا British) نسخه اصلی است.

لهجه ای را انتخاب کنید که بیشتر در معرض آن هستید.

عموما یادگیری لهجه ای که بیشتر در معرض آن قرار دارید آسان تر است. به فیلم ها و سریال هایی که نگاه می کنید، یا به لهجه دوستان و اطرافیان خود دقت کنید. ببینید بیشتر چه لهجه ای را می شنوید. بدون شک این لهجه می تواند گزینه مناسبی برای یادگیری باشد، چرا که اکنون شما محتوای لازم برای تمرین و یادگیری آن را دارید! به علاوه می توانید از این افراد در صورت نیاز کمک بگیرید.

شرایط و محل زندگی

رشته‌ و یا دانشگاهی که قصد ادامه تحصیل در آن را دارید، می تواند  یکی از فاکتورهای مهم برای انتخاب لهجه انگلیسی شما باشد. همچنین اگر قصد مهاجرت به کشورهای خارجی را دارید، دانستن لهجه انگلیسی که در آن کشور مورد استفاده قرار میگیرد نیز حائز اهمیت است.

علاوه بر این عوامل، این دو لهجه زبان انگلیسی دارای تفاوتهای اساسی هستند که شرط داشتن یک لهجه بریتانیایی یا آمریکایی موفق، شناخت و رعایت این تفاوت‌ها است.

در ادامه تیم پایان نامه من با معرفی چند مورد از این تفاوتها، به شما در یادگیری عمیق و کامل این دو لهجه انگلیسی کمک می‌کند.

1. تلفظ

یکی از مشهودترین تفاوت‌ لهجه انگلیسی، بحث تلفظ حروف می باشد. دو لهجه آمریکایی و بریتانیایی زبان انگلیسی، علاوه بر حوزه حروف صدادار و بی صدا، در مباحث مثل تن صدا(زیر و بمی صدا) و استرس (تکیه) کلمات  نیز تفاوت دارند.

دو نسخه American و British زبان انگلیسی هم در حروف صدادار و هم بی صدا تفاوت دارند و هم در استرس و زیروبمی صداها. یکی از مشهودترین تفاوت‌ لهجه انگلیسی، بحث تلفظ حروف می باشد. دو نسخهآمریکایی و بریتانیایی زبان انگلیسی هم در بحث حروف صدادار و بی صدا تفاوت دارند، و هم در استرس (تکیه) کلمات و زیر و بمی صداها.

در ادامه به یکی از تفاوت های اصلی میان لهجه انگلیسی  بریتانیایی و آمریکایی می پردازیم:

تلفظ حرف R:

حرف R در لهجه انگلیسی بریتانیایی تلفظ نمی شود؛ درحالی که در لهجه انگلیسی آمریکایی، این حرف تلفظ می شود. البته در لهجه انگلیسی بریتانیایی، در مواقعی که بعد از R یک حرف صدادار بیاید، حرفR  تلفظ می شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:

I am better paid: I am buttuh paid

I am butter off: I am better off

همان طور که می بینید در مورد اول، حرف R در لهجه انگلیسی بریتانیایی تلفظ نمی شود، در حالی که در مورد دوم، بدلیل وجود حرف صدادار O، حرف R تلفظ می شود.

نکته جالب دیگر راجع به حرف R در لهجه انگلیسی بریتانیایی این است که زمانی که کلمه بعدی به حرف صدادار شروع می شود، و کلمه قبلی با صدای “uh”  پایان می یابد، این دو کلمه در لهجه انگلیسی بریتانیایی، با حرف R  به هم متصل می شوند. زبان شناسان، این حرف R را “حرف R  ناخوانده” می نامند!

مثال:

America and England: Americar and England

2. لغات

بزرگترین تفاوت لهجه های بریتانیایی و امریکایی زبان انگلیسی تفاوت در انتخاب کلمات، جملات و مخصوصا فعل های اصطلاحی، استفاده های آنها هم چنین نام های اشیا خاص است. بعضی از کلمات در این دونسخه ممکن است معناهای مختلفی داشته باشند.

برای مثال کلمه mean که در زبان انگلیسی امریکایی به معنای عصبانی و بد اخلاق است اما در زبان انگلیسی بریتانیایی به معنای خسیس خواهد بود.

American English: don’t be so mean to your parents

!British English: He is so mean she won’t pay his for a glass of water

تفاوت کلمات و لغات در این دونسخه آنقدر زیاد است که لیست کردن آنها در یک مقاله امکان پذیر نیست. اما اگر کلمه ای تفاوت استفاده ای در دو نسخه زبانی داشته باشد حتما در فرهنگ لغت قید شده است. در لغت نامه‌ها، از علامات به خصوصی که در کنار، زیر و بالای حروف گذاشته می‌شود، برای نشان دادن لهجه، تن و تکیه کلمات استفاه می کنند

در این دونسخه زبان انگلیسی بسیاری از لغات با دو شکل مختلف ممکن است معنای یکسانی داشته باشند به مثال های زیر توجه کنید (کلمه اول American و کلمه دوم British است)

Hood/bonnet , trunk/boot, truck/lorry

بعضی از کلمات در این دو نسخه ممکن است معناهای مختلفی داشته باشند.

برای مثال کلمه mean که در لهجه انگلیسی آمریکایی به معنای عصبانی و بد اخلاق است، در لهجه انگلیسی بریتانیایی به معنای خسیس خواهد بود.

American English: don’t be so mean to your parents

لهجه انگلیسی آمریکایی: این قدر با والدینت بداخلاق نباش.

British English: He is so mean she won’t pay his for a glass of water!

لهجه انگلیسی آمریکایی: او خیلی خسیس است، حتی پول یک لیوان آب را هم به او نمی دهد!

تفاوت کلمات و لغات در این دو نسخه آنقدر زیاد است که لیست کردن آنها در یک مقاله امکان پذیر نیست. اما اگر موارد استفاده یک کلمه در دو لهجه انگلیسی امریکایی و بریتانیایی متفاوت باشد، حتما در فرهنگ لغت قید شده است. در لغت نامه‌ها، از علامات به خصوصی که در کنار، زیر و بالای حروف گذاشته می‌شود، برای نشان دادن لهجه، تن و تکیه کلمات استفاه می کنند.

در این دو نسخه زبان انگلیسی، بسیاری از لغات با دو شکل مختلف ممکن است معنای یکسانی داشته باشند به مثال های زیر توجه کنید:

کلمه اول انگلیسی آمریکایی (American) و کلمه دوم انگلیسی بریتانیایی (British) است

Hood/bonnet

Trunk/boot

Truck/lorry

3. املای کلمات

آخرین و مشهودترین تفاوت بین این دو نسخه زبانی در املای کلمات و شکل پسوند و پیشوندها است. مثال های متعددی از این تفاوت ها می توان مطرح کرد. برای مثال center و centre یا final و finale

. کلماتی که آخر آنها به Or ختم می شود امریکایی و کلماتی که به our ختم می شود بریتانیایی هستند

Color/colour, humor/humour

. کلماتی که آخر آنها به ize ختم می شوند امریکایی و کلماتی که به ise ختم می شوند بریتانیایی هستند.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به بخش املای کلمات American  و British مراجعه کنید.

 ۴٫ گرامر

یکی دیگر از وجوه تمایز این دو لهجه انگلیسی، تفاوت های جزئی گرامری می باشند.

یکی از این تفاوت ها شکل سوم افعال (past participant) می باشد. به عنوان مثال، شکل سوم فعل get در لهجه انگلیسی آمریکاییgot  و در لهجه انگلیسی بریتانیایی gotten  می باشد.

بعضی مواقع شاهد تفاوت در بکار بردن حروف اضافه در این دو نسخه زبانی نیز هستیم. به عنوان نمونه، برای عبارت « در تعطیلات»، آمریکایی ها حرف اضافه at و بریتانیایی ها حرف اضافه  on  را بکار می برند.

 در ادامه باید اشاره کنیم که مهمترین نکته ای که باید مد نظر داشت این است که برای انتخاب یک لهجه انگلیسی، باید دو موضوع را در نظر بگیرید؛ اول این که چقدر این نسخه از زبان برای شما مفید خواهد بود، که به عواملی چون محیط کار یا تحصیل شما بستگی دارد. مورد بعدی در انتخاب یک لهجه انگلیسی، آسان بودن یادگیری آن  برای شما است، این که بتوانید نکات و قواعد آن را به آسانی و با اشتیاق فرا بگیرید.

نکته اخر پایان نامه من برای شما، داشتن ثبات در استفاده از یک لهجه انگلیسی است. به این معنی که اگر نسخه انگلیسی آمریکایی را ترجیح می دهید، سعی کنید تمامی موارد آن را رعایت کنید، و اگر لهجه بریتانیایی را می پسنیدید، سعی کنید دایره لغات و املای واژگان خود را بر اساس این لهجه فرا بگیرید.

حفظ و رعایت تفاوت های این دو نسخه زبان انگلیسی، همیشه به این سادگی نیست و نیازمند رعایت نکات ریز و درشتی است که با تمرین و ممارست به دست می آید.