رشته مهندسی هوافضا ائرودینامیک در گروه فنی و مهندسی مجموعه مهندسی هوافضا قرار گرفته است.
مهندسی هوافضا مجموعه اي از علوم و توانائيهاي علمي در زمينه تحليل، طراحي و ساخت وسايل پرنده نظير هواپيماها، هليكوپترها، گلايدرها، و ماهواره هاست.
مهندس هوافضا مسئول طراحی و ساخت ماشینهای غیر عادی، از هواپیماهای با وزن بیش از 250 تن گرفته تا فضاپیماهایی که قادر به طی مسافتهای طولانی با سرعتی بالاتر از 30000 کیلومتر در ساعت هستند، می باشد. مهندسین هوا فضایی که با هواپیما سر و کار دارند را مهندس هوانوردی و آنهایی را که اختصاصا با فضاپیما کار می کنند، مهندس فضانوردی گویند.
رشته کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا گرایش آئرودینامیک به مطالعه و بررسی جریان هوا، محاسبه نیروها و گشتاورهای ناشی از آن بر روی جسم پرنده می‌پردازد. مهندس هوافضا با گرایش آیرودینامیک جریان‌های پیچیده در اطراف جسم پرنده را تحلیل می‌کند و با بدست آوردن نیروهای آیرودینامیکی به‌بررسی پایداری و طراحی سازهٔ شناور در سیال – بیشتر هوای اطراف زمین که در ارتفاعات مختلف فاکتورهای متفاوت دارد، مورد بحث است – می‌پردازد. به جز تحلیل، همواره یکی از اصلی ترین دغدغه های مهندس آیرودینامیک، طراحی بال ها و بدنه هایی با بیشترین کاربرد و کمترین هزینه است..
مطابق اعلام سازمان سنجش و آموزش کشور ، داوطلبان فارغ التحصیل از تمامی رشته ها میتوانند در کنکور دکتری مهندسی هوافضا- ائرودینامیک شرکت کنند.
آینده شغلی و بازار کار رشته مهندسی هوافضا- آئرودینامیک
مهندسی هوافضا شاخه‌ای است از مهندسی مکانیک که به بررسی اجسامی که در هوا حرکت می‌کنند می پردازد مانند طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره برها و موضوعات وابسته، طراحی خودروهای کم مصرف و تجهیزات خاص نفت و گاز و سیستم‌های تولید توان و نیروگاهی.
مهندس هوافضا می تواند در صنایعی که به طراحی و تولید هواپیماها، موشک ها، سیستم های دفاعی، ماهواره ها و یا فضاپیماها می پردازند، کار کند. کاربرد زمینه‌های مطالعاتی یک مهندس هوافضا تنها به طراحی هواپیما و وسایل پرنده محدود نمی‌شود در نتیجه یک مهندس هوافضا علاوه بر شرکت‌های هوایی و هواپیمایی، در نیروگاهها، صنایع نفت و گاز و صنایع خودروسازی فرصتهای شغلی خوبی دارد. با داشتن تجربه و دانش لازم، مهندس هوافضا می تواند در بخش تحقیق و توسعه این نوع شرکت ها مشغول به کار شود.
دیدگاهتان را بنویسید