رشته مهندسی هوافضا- جلوبرندگی در گروه فنی و مهندسی مجموعه مهندسی هوافضا قرار گرفته است.
مهندسی هوافضا مجموعه اي از علوم و توانائيهاي علمي در زمينه تحليل، طراحي و ساخت وسايل پرنده نظير هواپيماها، هليكوپترها، گلايدرها، و ماهواره هاست.
گرایش جلوبرندگی (پیش رانش) به‌مطالعه و بررسی سامانه‌های جلوبرنده (موتور)، اعم از موتورهای هوازی و غیرهوازی می‌پردازد. موتورهای هوازی شامل موتورهای پیستونی و چرخ‌پره‌ای (توربینی) است که از هوا به‌عنوان اکسیدکننده استفاده نموده و سوخت را با خود حمل می‌کنند. اما موتورهای غیرهوازی مانند موتور موشک‌ها و فضاپیماها است که سوخت و اکسیدکننده را با خود حمل می‌کنند.
در این دانش نحوهٔ تولید نیروی رانش و همچنین ساختار کلی انواع موتورهای هوافضایی بررسی و مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. طراحی و تعیین میزان عملکرد انواع سامانه‌های جلوبرنده نیز بسیار مورد توجه مهندسین پیشرانش هستند.
مطابق اعلام سازمان سنجش و آموزش کشور ، داوطلبان فارغ التحصیل از تمامی رشته ها میتوانند در کنکور دکتری مهندسی هوافضا- جلوبرندگی شرکت کنند.
آینده شغلی و بازار کار رشته مهندسی هوافضا- جلوبرندگی
مهندسی هوافضا شاخه‌ای است از مهندسی مکانیک که به بررسی اجسامی که در هوا حرکت می‌کنند می پردازد مانند طراحی هواپیما، فضاپیما، ماهواره، ماهواره برها و موضوعات وابسته، طراحی خودروهای کم مصرف و تجهیزات خاص نفت و گاز و سیستم‌های تولید توان و نیروگاهی.
مهندس هوافضا می تواند در صنایعی که به طراحی و تولید هواپیماها، موشک ها، سیستم های دفاعی، ماهواره ها و یا فضاپیماها می پردازند، کار کند. کاربرد زمینه‌های مطالعاتی یک مهندس هوافضا تنها به طراحی هواپیما و وسایل پرنده محدود نمی‌شود در نتیجه یک مهندس هوافضا علاوه بر شرکت‌های هوایی و هواپیمایی، در نیروگاهها، صنایع نفت و گاز و صنایع خودروسازی فرصتهای شغلی خوبی دارد. با داشتن تجربه و دانش لازم، مهندس هوافضا می تواند در بخش تحقیق و توسعه این نوع شرکت ها مشغول به کار شود.
دیدگاهتان را بنویسید