جغرافیا در مقطع کارشناسی در چهار شاخه اصلی جغرافیای طبیعی، جغرافیای انسانی، کارتوگرافی و جغرافیا سیاسی – نظامی ارائه می شود و هر یک از گرایشهای جغرافیای طبیعی و انسانی دارای گرایشهای متعددی هستند.

البته تفاوت هر گرایش با گرایش دیگر تنها در ۸ واحد تخصصی است و به همین دلیل بسیاری از دانشگاهها در دفترچه راهنمای آزمون سراسری، گرایشهای موجود در دانشگاه خود را ذکر نکرده و تنها به شاخه های اصلی جغرافیا که در آن دانشگاه تدریس می شود، اشاره نموده اند.

جغرافیای طبیعی:

جغرافیای طبیعی علمی است که محیط طبیعی و تاثیر عوامل و عناصر محیطی بر زندگی و فعالیت انسان را مطالعه می کند. این علم در مقطع کارشناسی دارای دو گرایش ژئومورفولوژی و آب و هواشناسی است.

گرایش ژئومورفولوژی:

ژئومورفولوژی بیشتر به پدیده های سطح زمین توجه دارد یعنی، ریخت یا چهره زمین را مطالعه می کند. به همین دلیل این علم ارتباط نزدیکی با زمین شناسی دارد و تحت تاثیر یافته های علم زمین شناسی است.

گرایش آب و هواشناسی:

رشته آب و هواشناسی فرآیندهای حاکم در داخل جو از جمله انرژی و توزیع آن در سطح سیاره زمین، حرکات جو و قانونمندی های حاکم بر این حرکات و تاثیر این فعالیت ها بر روی زیست و فعالیت انسان ها، جانداران و محیط بی جان سیاره زمین را مطالعه می کند.

کارتوگرافی:

کارتوگرافی هنر، علم و فن تهیه انواع نقشه برای استفاده در ساختار اقتصادی، فرهنگی، دفاع ملی، روابط بین الملل، تعلیم و
تربیت، جهانگردی و موارد متنوع دیگر است. یعنی یک جغرافیدان به یاری نقشه اطلاعات دقیقی درباره موقعیت ها و
پراکندگی ها به دست می آورد.

جغرافیای انسانی:

جغرافیای انسانی به عنوان یکی از شاخه های مهم علوم جغرافیا در دو گرایش جغرافیای شهری و روستائی در دانشگاهها و موسسات آموزش عالی کشورمان ارائه می شود.