رفرنس نویسی به سبک هاروارد چگونه انجام می شود ؟ یکی از سبک های نگارش رفرنس در پایان نامه ها و مقالات علمی، سبک هاروارد می باشد که در آن لیست منابع در انتهای مقاله به ترتیب حرف الفبا مرتب می شوند.
هنگام نوشتن یک مقاله علمی، پایان نامه، کتاب و … از منابع مختلفی استفاده می شود که بایستی به آدرس آن منابع در نوشته خود اشاره نماییم. در واقع این عمل باعث حمایت از نویسنده منبع اصلی می شود و از طرفی به نوشته شما ارزش و اعتبار می بخشد. عبارت رفرنس دهی ( citation) به ارجاع دهی یک نوشته یا یک جمله به منبع اصلی آن گفته می شود که به انتهای آن جمله یا متن اضافه می شود. اینکه این اضافه شدن به چه شکلی انجام شود، بستگی به سبک پیشنهادی مجله (در خصوص مقاله) و دانشگاه (در خصوص پایان نامه) دارد. همانطوری که در مطالب قبلی نیز گفته شد، انواع سبک های رفرنس نویسی در مقالات و پایان نامه ها وجود دارد که در مجلات مختلف متفاوت بوده و می تواند در حوزه های موضوعی مقالات مختلف نیز متفاوت باشد. مجلاتی که در حوزه پزشکی فعالیت می کنند بیشتر سبک AMA را پیشنهاد می کنند. در مقابل مجلات حوزه علوم انسانی سبک MLA و علوم روانشناسی سبک APA را ترجیح می دهند. اما با وجود این باز هم سبکی که مجله پیشنهاد می کند در اولویت قرار دارد و بایستی سبک رفرنس نویسی مقاله خود را طبق اصول و دستورالعمل مجله تنظیم کنیم.
همانطور که گفته شد، علل رفرنس دهي، اعتبار دادن به مطالب نويسندگان دیگر ، توانمند سازي خواننده براي تعيين آسان رفرنس هاي استفاده شده و اعتبار بخشیدن به كار خود براي خواننده می باشد. یکی از سبک های رایچ در رفرنس دهی، سبک هاروارد می باشد. در این روش مشابه روش APA، نحوه استناددهی در داخل متن بصورت (نام نویسنده – سال انتشار ) می باشد. نحوه درج آدرس رفرنس ها در انتهای متن مقاله یا پایان نامه نیز به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده اول می باشد.
نحوه رفرنس دهی به مقاله به سبک هاروارد
فرمول اصلی در نوشتن آدرس منبع مقاله در سبک هاروراد:
نام خانوادگی نویسنده یا نویسندگان، حرف اول نام نویسنده ., سال انتشار . عنوان مقاله. نام مجله, شماره جلد، شماره صفحه
Pellegriti, G., Frasca, F., Regalbuto, C., Squatrito, S. and Vigneri, R., 2013. Worldwide increasing incidence of thyroid cancer: update on epidemiology and risk factors. Journal of cancer epidemiology, 2013.
در صورتی که یک مقاله دارای دو نویسنده باشد، بایستی نام هر دو نویسنده هم در داخل متن و هم در آدرس انتهایی متن ذکر شود.
(Davies & Welch. 2006)
Davies, L. and Welch, H.G., 2006. Increasing incidence of thyroid cancer in the United States, 1973-2002. Jama, 295(18), pp.2164-2167.
اگر مقاله دارای 4 نویسنده باشد، در ارجاع دهی اول نام همه نویسندگان در متن و انتهای متن نوشته می شود اما در ارجاعات بعدی فقط نام نویسنده اول در متن نوشته می شود.
(Dal Maso., Bosetti., La Vecchia & Franceschi. 2009)
(Dal Maso. 2009)
Dal Maso, L., Bosetti, C., La Vecchia, C. and Franceschi, S., 2009. Risk factors for thyroid cancer: an epidemiological review focused on nutritional factors. Cancer Causes & Control, 20(1), pp.75-86.
راد،ش.محبي و مطلبي،1385،بررسي ارتباط بيماري هاي قلبي عروقي در سالمندان عضو كانون بازنشستگان اصفهان،مجله ي علمي پژوهشي افق دانش،شماره 13،63-57.
رفرنس نویسی به روش هاروارد برای مقالات مختلفی از یک نویسنده:
در صورتی که در نوشته خود از چندین مقاله مربوط به یک نویسنده استفاده کردیم، ترتیب قرار گیری ای منابع در لیست رفرنس ها به ترتیب حروف الفبا خواهد بود. اگر سال انتشار مقالات نیز یکسان بود، از نام مقاله برای مرتب کردن انها بر اساس ترتیب حروف الفبا استفاده می کنیم. در داخل متن نیز با حروف الفبای کوچک در کنار سال انتشار نوع رفرنس را مشخص می کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید